آشنایی با 5 هواپیمای مخصوص عملیات ضد چریکی

نیروهای چریک و شوروشی که به صورت غیر کلاسیک مبارزه می کنند همواره برای ارتش های جهان مسئله ساز بوده اند. مقابله با این نیروها در بسیاری از موارد مشکل بوده و با تلفات و خسارات سنگین برای نیروهای مهاجم به همراه بوده است. حملات هوایی بر علیه نیروهای چریکی نیز یکی دیگر از مسائل مهم در این بخش است.

با ورود هواپیماهای جت به عرصه آسمان و افزایش سرعت و ارتفاع پروازی، هدف قرار دادن نیروهای چریکی با پرنده ها سخت و سخت تر شد. استفاده از مهمات هدایت شونده به همراه این هواپیماها نیز هزینه های عملیاتی را شدیدا افزایش داده و در دراز مدت باعث فشار به اقتصاد کشور مورد نظر می شود.

اما طراحان سلاح در جهان چند راه را برای حل این مسئله ارائه دادند. یکی بحث استفاده از بالگردها بود و با پیشرفتهای اخیر بحث استفاده از پرنده های بدون سرنشین مسلح بر ضد این نیروهای شورشی ، اما یکی از راه هایی که در این بخش استفاده شده و شاید برای بسیاری از مخاطبان ایرانی شناخته نشده باشد بحث استفاده از هواپیماهای توربوپراپ در نقش ضد چریک بوده است.

تعداد زیادی از پرنده های موجود در این کلاس که امروزه در نیروهای هوایی جهان برای مقاصد آموزشی استفاده می شوند برای این نقش تغییر یافته و امروزه بخش ثابتی از نیروهای هوایی دنیا را تشکیل می دهند. این پرنده ها با اندازه ای کوچکتر و سرعت پایین تر با انواع سلاح های هدایت شونده و غیر هدایت شونده بعلاوه توپ و تیربار مسلح شده و می توانند به خوبی نقش مورد نظر را ایفا کنند. در این مطلب با 5 گونه از این هواپیماها آشنا می شویم.

EMB 314 Super Tucano

اولین هواپیمای یک پرنده برزیلی است که در مبارزه با نیروی های چریکی و قاچاقچیان مواد مخدر در منطقه آمریکای لاتین خوش درخشیده است. هواپیمای سوپر توکانو ساخت شرکت امبرائر برزیل بوده و در حقیقت نمونه پیشرفته تر هواپیمای توکانو می باشد.

این هواپیما به عنوان نمونه پیشرفته تر هواپیما EMB-312 Tucano ساخته شده و برای ماموریتهایی مثل آموزش خلبانی، گشت مرزی و عملیات ضد شورشی به کار می رود. این هواپیما از لحاظ سامانه های الکترونیکی بسیار پیشرفته بوده و می توان سطح سامانه های ایویونیک آن را در حد جنگنده های نسل 4 الی 4.5 قلمداد کرد.

سوپر توکانو می تواند مانورهایی تا حد +7 الی -3.5 جی را به انجام برساند و با سرعت بیشینه 590 کیلومتر در ساعت پرواز کند. سقف پروازی آن 10 کیلومتر و شعاع رزمی آن 550 کیلومتر است.این هواپیما از یک موتور توربوپراپ به قدرت 1600 اسب بخار نیرو می گیرد.

این هواپیما به سامانه هایی مثل مسافت سنج لیزری، نمایشگرهای صفحه تخت کریستال مایع در درون کابین، سامانه مکان یابی جی پی اس و لینک انتقال داده مجهز است. در بخش تسلیحات سوپر توکانو به دو قبضه مسلسل 12.7 میلی متری در درون بدنه مجهز است و می توان انواع مسلسل های 7.62 و 12.7 میلی متری و یا توپ 20 میلی متری را در زیر بدنه حمل کند.

موشک هوا به سطح ماوریک، بمب هدایت لیزری Paveway II ، راکتهای هوا به سطح 70 میلی متری به همراه موشک های هوا به هوای فروسرخ مثل سری AIM-9 از جمله تسلیحات قابل حمل توسط این هواپیما می باشد.

سوپر توکانو تاکنون به 10 کشور مثل شیلی، کلمبیا، اندونزی و سنگال صادر شده است. این هواپیما به شکل وسیعی توسط نیروی هوایی کلمبیا بر ضد قاچاقچیان مواد مخدر و همچنین جدایی طلبان "فارک" به کار رفته است.

AT-802U

شاید جالب ترین هواپیما در لیست پنجگانه ما این پرنده آمریکایی باشد که در ابتدا به عنوان یک هواپیمای سمپاشی طراحی و ساخته شده و امروزه مدل مسلح شده آن قادر است نیروهای شورشی را به شکل کامل از بین ببرد. هواپیمای AT-802 در ابتدا به عنوان یک هواپیمای سمپاش برای استفاده در امور کشاورزی مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به افزایش درخواست ها برای یک هواپیمای سبک ضد شورش ، مدل AT-802U با قابلیت حمل محموله تسلیحاتی به وزن 4100 کیلوگرم معرفی شد.

در این مدل بدنه تقویت شده و از شیشه های ضد گلوله استفاده شده است. دو قبضه مسلسل سه لوله GAU-19 ، 8 فروند موشک هلفایر یک یا دو بمب هدایت لیزری و راکتهای 2.75 اینچی تسلیحاتی هستند که این هواپیما قابلیت حمل آن را دارد. از این گونه مسلح آمریکا در عملیاتهای ضد قاچاقچیان مواد مخدر در آمریکایی جنوبی استفاده کرده است. همچنین 10 فروند از این مدل مسلح شده به امارات نیز صادر شده است.

این هواپیما از یک موتور توربوپراپ به قدرت 1600 اسب بخار بهره برد و می تواند با سرعت 370 کیلومتر بر ساعت پرواز کند. برد این هواپیما 2900 کیلومتر و ارتفاع پروازی آن 7 کیلومتر است.
 
PC-21

هواپیماهای آموزشی سری PC ساخت شرکت Pilatus Aircraft در کشور سوئیس را بدون شک می توان از جمله موفق ترین طرح ها در زمینه آموزش خلبانی دانست. گونه هایی مثل PC-7 و PC-9 این هواپیما پیش از این در بازار جهان پرنده های آموزشی بسیار موفق عمل کرده و به بسیاری از کشورهای جهان صادر شدند.

اما PC-21 آخرین مدل از این خانواده است که در اصل به منظور آموزش خلبان جنگنده های پیشرفته نسل 4.5 و 5 طراحی و ساخته شده است. در کابین این هواپیمای آموزشی از نمایش گرهای MFD استفاده شده و شبیه سازی حداکثری به کابین جنگنده های پیشرفته وجود دارد.

نیروی مورد نیاز این هواپیما از یک دستگاه موتور توربوپراپ با قدرت 1600 اسب بخار تامین می شود که سرعت بیشینه ای در حدود 685 کیلومتر در ساعت را برای این هواپیما فراهم می کند. برد این هواپیما 1300 کیلومتر و ارتفاع پروازی آن در حدود 11 کیلومتر است.

این هواپیما به غیر از نیروی هوایی سوئیس ، در قطر ، امارات متحده عربی ، عربستان و سنگاپور خدمت می کند. اما در بحث پشتیبانی نزدیک هوایی و حمل سلاح هواپیمای PC-21 دارای 5 جایگاه در زیر بال و بدنه است و قادر است محموله های گوناگونی هوا به سطح تا سقف وزنی 1150 کیلوگرم را حمل کند.

TAI Hürkuş

هواپیمای بعدی در لیست ما ساخت صنایع هوایی ترکیه است و در اصل برای امر آموزش مقدماتی خلبانی طراحی و ساخته شده است. این هواپیمای ملخی از یک موتور با توان 1600 اسب بخار نیرو گرفته و می تواند با بیشینه سرعت 574 کیلومتر در ساعت پرواز کند. سقف پروازی این هواپیما 10 کیلومتر و برد پروازی آن 1478 کیلومتر است.

اما مدل C این هواپیما گونه مسلح آن است که به منظور انجام عملیات های ضد شورش و پشتیبانی نزدیک طراحی شده است. ارتش ترکیه تمایل خود را برای خرید این پرنده اعلام کرده و احتمالا قصد دارد از آن برای پشتیبانی از عملیات بالگردهای خود بهره ببرد.

در این مدل هواپیمای مورد نظر توان حمل محموله تسلیحاتی به وزن 1500 کیلوگرم را دارد. این محموله شامل غلاف مسلسل های 12.7 میلی متری و یا توپ 20 میلی متری ، موشک ضد تانک UMTAS  ساخت ترکیه، راکتهای 2.75 اینچی و بمب های سری ام کا 81 و 82 می باشد. همچنین سامانه شناسایی فرو سرخ نیر بر روی این گونه نصب خواهد شد.

KA-1

آخرین هواپیما در لیست ما مربوط توسط صنایع هوایی کره جنوبی ساخته شده است و موفقیت هایی نیز در بازار صادرات به دست آورده است. از سال 1999 میلادی تا به امروز بیش از 175 فروند از این هواپیما ساخته شده و به غیر از نیروی هوایی کره جنوبی به اندونزی، ترکیه و پرو صادر شده است.

این هواپیما با یک موتور توربوپراپ به قدرت 950 اسب بخار مجهز شده و می تواند با سرعت 547 کیلومتر بر ساعت پرواز کند. برد پروازی این هواپیما در حدود 1300 کیلومتر و ارتفاع پروازی آن 11 کیلومتر است.

تسلیحات قابل نصب بروی این هواپیما عبارت اند از مسلسل 12.7 میلی متری ، موشک هوا به هوای AIM-9 ، پرتابگرهای راکت و همچنین بمب های سقوط آزاد. در مدل صادراتی به ترکیه یک سامانه شناسایی فروسرخ نیز بر روی این هواپیما نصب شده است.

آشنایی با جنگنده ایرانی شفق

آشنایی با جنگنده ایرانی شفق

 این جنگنده در سه نوع آموزشی دو نفره، جنگنده دو نفره و جنگنده یک نفره طراحی شده است. پروژه طراحی شفق توسّط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح پس از فرمان رهبری ایران پس از جنگ مبنی بر خودکفایی در ساخت تسلیحات سرمایه گزاری شده و بوسیله مجتمع دانشگاهی هوایی (Aviation University Complex) که زیر مجموعه ای از دانشگاه صنعتی مالک اشتر می باشد پس از هزاران ساعت کار مداوم دانشمندان و دانشجویان ایرانی طراحی و ساخته شده است. لازم به ذکر است که دانشگاه بزرگ صنعتی مالک اشتر که یکی از بزرگترین مراکز علمی و طراحی ایران می باشد که زیر نظر کامل وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران است .

بسیاری از کارشناسان شفق را از حیث توانایی و نوع طراحی با طرح هواپیمای MiG-I-2000 روسیه که جنگنده ای است شکاری و رهگیر مقایسه کرده اند. البته لازم به ذکر است در طراحی شفق به ویژگی پنهانکاری (رادارگریزی) آن توجه زیادی شده، بویژه که طرح بدنه آن از حیث RCS به جنگنده اف/ای-22 رپتور ساخت آمریکا که یک جنگنده پنهانکار است نیز تا اندازه ای شباهت دارد و بدنه آن از مواد جاذب امواج رادار (Radar Absorbing Materials) ساخته شده است،که توانایی ایجاد RCS کمتر از یک متر مربع را به جنگنده می دهد. در واقع می توان شفق را اولین جنگنده پنهانکار ایرانی دانست.

 

تسلیحات

شفق دارای هفت جایگاه برای حمل تسلیحات مختلف می باشد. نوع سازه به کار رفته به شکل مناسبی اجازه حمل انواع بمب و موشکهای هوابه هوا و هوابه زمین و همچنین انواع بمب با هدایت لیزری را به این هواپیمای توانمند می دهد. که در زیر هر بال سه جایگاه و یک جایگاه نیز در زیر بدنه قرار دارد. توانایی شلیک موشک اسپاروو و ساید وایندر و نیز موشک های سری R روسی از جمله R-73 و R-77.و نیز موشکهای KH-29 و KH-31 توانایی به خصوصی به این پرنده ساخت ایران در نبردهای چند منظوره می دهد . همچنین استفاده از سه نمایشگر چند کاره رنگی پیشرفته در کاکپیت آن موجب شده تا در جنگنده از نمایشگرهای آنالوگ کمتر استفاده شود . این نمایشگرها که به صورت سری و در کنار هم قرار دارند وظایفی از قبیل کنترل صفحه رادار برای رهگیری پرنده های مشکوک / مدیریت تسلیحات موجود در جنگنده / کنترل سیستم های دفاع الکترونیک برای استفاده در نبردهای الکترونیکی و نیز سیستم هدایت و کنترل شلیک انواع موشکها و بمبهای هدایت راداری و یا لیزری را به این جنگنده داده است .

 

تجهیزات

علاوه بر این در این پرنده جدید به راحتی خلبان توجه زیادی شده است به همین منظور دارای شیشه (درب کابین) بزرگتری هست و از نظر میدان دید دارای بهترین کارایی لازم در میان جنگنده های معروف دنیا است که دلیل آن هم کشیدگی بیشتر شیشه کابین خلبان به سمت جلو و نیز پهنای بیشتر آن به سمت اطراف است که بیشترین دید ممکن را در اختیار خلبان و یا خلبانان این جنگنده ساخت ایران قرار خواهد داد ، همچنین در شفق از صندلی های پرتاب شونده K-36D ساخت روسیه نیز استفاده شده است که بنابه تاکید کارشناسان آمریکایی بهترین صندلی پرتاب موجود در جهان می باشد. ( آمریکا با صرف یک هزینه تحقیقاتی بالا در حال ساخت یک نمونه مشابه از این صندلی پرتاب پیشرفته برای جایگزینی ان با صندلی های پرتاب اف 22 و اف 35 است )

 

از دیگر ویژگی های بارز شفق می توان به طراحی آیرودینامیکی و سرعت فراصوتی آن که دو تا دو و نیم برابر سرعت صوت است اشاره کرد، در طراحی شفق مساحت ریشه بالها بسیار بیشتر از نوک بال است( بالهای قیفی شکل : این نوع شکل بال از پایداری نسبتا خوبی نسبت به باله های دلتا شکل در سرعت های پایین و بالا برخوردار است ) و این امر موجب می شود تا جنگنده شفق در نبرد های هوایی تن به تن (داگ فایت) بتواند به سرعت زاویه حمله را بسوی هدف تغییر دهد، همچنین به واسطه طراحی ویژه بدنه آن توانایی پیچش، غلتش و قابلیت مانور پذیری شفق تا حد زیادی افزایش یافته و آن را به جنگنده ای برای استفاده در موقعیت های خاص تبدیل کرده است. کارشناسان در مورد شفق به گمانه زنی هایی پرداخته اند از جمله اینکه جنگنده شفق از توانایی پرواز در ارتفاع پایین نیز بخوبی برخوردار است و از لحاظ اویونیک یا سیستم های الکترونیک پروازی نیز بسیار پیشرفته می باشد .

 

مشخصات

شفق دارای ۷ جایگاه برای حمل تسلیحات گوناگون است. نوع سازه بکار رفته به شکل مناسبی اجازه حمل انواع بمب و موشکهای هوابه‌هوا و هوابه‌زمین و همچنین انواع بمب با هدایت لیزری را به این هواپیما می‌دهد. در کابین خلبان از نمایشگرهای چندکاره رنگی استفاده شده و برای سامانه خروج اضطراری صندلی‌های پرتاب شونده کا۳۶-دی (K-۳۶D) روسی بکار رفته‌است.

جنگنده شفق

نوع هواپیما : آموزشی-جنگنده زمینی-رادارگریز

کشور سازنده  : جمهوری اسلامی ایران

شرکت سازنده : هسا

طراحی شده توسط  : دانشگاه صنعتی مالک اشتر

بکارگیرنده(ها) : نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران

تعداد ساخته‌شده: نامشخص

هزینهٔ پروژه: نامشخص

توسعه یافتهٔ :ام-ای تی اف

 

مشخصات عمومی

خدمه: یک یا دو

طول: ۱۰٫۸۴ متر (۳۵٫۵۶ فیت)

پهنای بال: ۱۰٫۴۵ متر (۳۴٫۱۸ فیت)

ارتفاع: ۴٫۲۶ متر (۱۳٫۹۷ فیت)

وزن خالی: ۴٬۳۶۱ کیلوگرم (۹۶۱۴٫۴ پوند)

بیشینه وزن برخاست: ۶٬۹۰۰ کیلوگرم (۱۵٬۲۱۱٫۹ پوند)

 

عملکرد

سرعت بیشینه: ۲٫۵ ماخ (۲۳۰۰ کیلومتر بر ساعت) (۷۵۰ مایل بر ساعت)

سرعت پیمایش: ۱ ماخ (۱٬۱۵۰ کیلومتر بر ساعت)

سقف پروازی: ۱۶٬۷۸۰ متر (۵۵٬۰۴۰ فیت)

نرخ اوج‌گیری: ۱۱۰ متر بر ثانیه (۲۱۶۵۰ فیت بر دقیقه)

دارای صندلی پرتاب‌شونده K-36D

 

جنگ‌افزار

موشکهای هوا به هوا:ایم-۹ سایدوایندر-ایم-۷ اسپارو-ویمپل آر−۷۷-ویمپل آر-۷۳

موشک هوا به سطح:ای‌جی‌ام-۶۵ ماوریک-کا-اچ-۲۹-کا-اچ-۳۱

تجهیزات پروازی

گونه ارتقاءیافته رادار ای‌ان/ای‌دابلیوجی-۹

نکته: کارشناسان در مورد شفق به گمانه زنی هایی پرداخته اند از جمله اینکه جنگنده شفق از توانایی پرواز در ارتفاع پایین نیز به خو

ی برخوردار است.

رادار آرایه فازی قدیر رونمایی شد/ شناسایی هواپیماهای رادار گریز و ماهواره ها

سامانه راداری «قدیر»، صبح امروز با حضور امیر فرزاد اسماعیلی فرمانده قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیا(ص) و جمعی از فرماندهان نیروهای مسلح وارد چرخه عملیاتی شد.

رادار «قدیر» با برد 1100 و ارتفاع 300 کیلومتر برای اولین بار در رزمایش پیامبر اعظم(ص)6 تست شده بود.

نشریه «اسرائیل دیفنس» (israel defense) در همان زمان و در گزارشی با اشاره به رزمایش موشکی ایران اعلام کرد که پیشرفت فناوری و نظامی ایران فراتر از حد تصور کشورهای غربی است.

این نشریه نظامی نوشت: روشن شد که صنعت نظامی ایران پیشرفته‌تر از آن است که غرب ارزیابی کرده است. آنچه ایرانی‌ها برای اولین بار بخصوص رادار چندمنظوره بسیار پیشرفته [قدیر] را به نمایش گذاشتند، وجود قدرت تکنولوژی موثر از نوع درجه یک را ثابت می‌کند.

 از این رادار توانمند (ساخته شده در مرکز جهاد خودکفایی نیروی هوافضای سپاه) برای کشف اهداف هوایی، هواپیماهای رادارگریز (استیلز)، موشک‌های کروز و موشک‌های بالستیک و نیز ماهواره‌های در مدار پایین (لئو) استفاده می‌شود.

رادار «قدیر» با قابلیت استفاده در تمام شرایط آب و هوایی و مقاوم در برابر جنگ الترونیک، در نقاط مختلف میهن اسلامی نصب شده و اطلاعات آن قابل انتقال به تمام نقاط کشور است.

همزمان با رونمایی از این رادار، سایت راداری قدیر گرمسار نیز به نام «شهدای بعثت» نام گرفت.

توضیحات امیر اسماعیلی درباره رادار قدیر

 امیر فرزاد اسماعیلی فرمانده قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیا(ص) در حاشیه رونمایی از رادار آرایه فازی سپاه با نام «قدیر» گفت: این سامانه از سیستم تشدید فرکانسی استفاده می‌کند. بیش از 1000 کیلومتر بُرد دارد و توسط مرکز تحقیقات خودکفایی نیروی هوافضای سپاه، طراحی، ساخته و مستقر شده است.

اسماعیلی با بیان اینکه ما به لحاظ تکنولوژی چیزی از کشورهای قدرتمند کم نداریم، افزود: این رادار در بسیاری از کشورها وارداتی بوده و آنها توان ساخت چنین سامانه‌ای را ندارند.

فرمانده قرارگاه پدافند هوایی تصریح کرد: ما نیز در قرارگاه خاتم الانبیا(ص) رادارهای شهاب و ثامن را با ویژگی های مشابه رادار قدیر ساخته و مستقر کرده‌ایم.

اسماعیلی تاکید کرد: اگر قرار باشد در نبردهای هوایی با دشمن مقابله به مثل کنیم، باید از سامانه‌های چند فرکانسی برخوردار باشیم.

وی گفت: قدیر در برابر جنگ الکترونیک مقاوم بوده و احتمال کشف و انهدام آن توسط موشک‌های رادارزن بسیار پایین است.

فرمانده قرارگاه پدافند هوایی همچنین با بیان اینکه با استفاده از این رادار تمام مرزهای کشور را پوشش می‌دهیم، گفت: رادار قدیر اهداف متخاصم را در عمق و قبل از رسیدن به مرزهای کشور شناسایی می‌کند.

جشن بزرگ 3000 نفری آفتاب ولایت برگزار شد

"بسم الله الرحمن الرحیم"

ششمین جشن بزرگ آفتاب ولایت با حضور بیش از 3000 نفر از اقشار مردم توسط بسیجیان پایگاه بقیه الله الاعظم(عج) برگزار شد.

ششمین جشن آفتاب ولایت به همت بسیجیان پایگاه بقیه الله الاعظم (عج) و همکاری نهاد های فرهنگی با حضور پرشور بیش از 3000 نفر از اقشار مختلف مردم،مسئولین کشور و هنرمندان برگزار شد.

این مراسم در شب ولادت حضرت ولی عصر (عج) در خیابان طالقانی(بالاتر از اتوبان اشرفی اصفهانی) در مقابل مسجد در حال ساخت بقیه الله الاعظم (عج) با برنامه های متنوع برگزار شد.

برنامه های این مراسم عبارت بود از: اجرای تواشیح و همخوانی توسط گروه بین المللی ذاکر،اجرای مسابقه ویژه نونهالان،نوجوانان و جوانان،اجرای گروه سرود بین المللی نسیم قدر،مدیحه سرایی مداح اهل بیت برادر جعفری،شعر خوانی شاعر آئینی صابر خراسانی،اجرای موسیقی زنده توسط خواننده محبوب و انقلابی کشور حامد زمانی،تجلیل از نوجوان نمونه مسجد بقیه الله الاعظم (عج) و نورافشانی و آتش بازی.

قابل ذکر است این مراسم با حضور پرویز سروری نماینده مجلس شورای اسلامی و حسین رضازاده ،عضو شورای اسلامی شهر تهران و رئیس فدراسیون وزنه برداری کشور برگزار شد.

در این مراسم حسین رضازاده،قهرمان بزرگ وزنه برداری جهان در پاسخ به پرسش مجری مراسم که بهترین هدیه ی دوران وزرش شما چه بود؟گفت:

بهترین هدیه برای من این بود که پس از آنکه کشور ترکیه در جریان مسابقات جهانی به من پیشنهاد کرد در ازای مبلغ 3 میلیون دلار برای آن کشور وزنه بزنم و من قبول نکردم در دیدار با مقام معظم رهبری ایشان فرمودند:این کار آقای رضازاده که پیشنهاد آن کشور را قبول نکردند برای من بیشتر از هزاران مدال طلا ارزش داشت،این موضوع برای من بهترین خاطره و هدیه است.

بر اساس این گزارش حامد زمانی،خواننده محبوب کشور نیز در جشن بزرگ آفتاب ولایت برای نخستین بار ترانه جدید خود را تحت عنوان " صبح امید " که به زودی از صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران پخش خواهد شد را رونمایی کرد.

به گفته حامد زمانی در این مراسم:

این ترانه نگاهی متفاوت به مقوله ظهور و فرج حضرت ولی عصر (عج) دارد.

از طریق لینک های زیر می توانید گزارش های تصویری تهیه شده از مراسم را مشاهده نمایید:

• غرفه های فرهنگی جشن3000نفری آفتاب ولایت

• گزارش تصویری مراسم - بخش اول

• گزارش تصویری مراسم - بخش دوم

• گزارش تصویری مراسم - بخش سوم
• 
  

 والسلام علیکم و رحمة الله...

موشکهای ایران

به گزارش بولتن نیوز، در شرایطی که قدرت نظامی بازدارنده ایران و توان مقابله کشور با هر گونه تهدید نظامی این روزها محور بحث های روز در مجلس شورای اسلامی و رسانه ها است بررسی تکنولوژی موشک‌های ایران نشان می دهد که برد این موشک ها به دورترین نقاط اروپا و بیش از 70 درصد آسیا می رسد واین توان دفاعی باعث نا امیدی دشمنان در حمله نظامی به تاسیسات هسته‌ای و در نهایت باعث افزایش قدرت چانه‌زنی مذاکره کنندگان هسته‌ای را دردفاع از حقوق هسته‌ای ایران در ژنو شده است.

توانمندی نظامی و دفاعی کشور، بدون شک یکی از مهم‏ترین محورهای راهبرد نظامی جمهوری اسلامی ایران برای مقابله با تهدیدات است همینطور بر اساس مولفه‌های قدرت توان موشکی به عنوان یکی از مهمترین عامل بازدارنده تهاجم نظامی قرار دارد.

 

سرلشکر جعفری فرمانده کل سپاه نیز در مورد در همین راستا در مورد توانمندی موشکی ایران گفت: ‌آنچه باعث شده دشمنان ما سر میز مذاکره بنشینند، توانمندی دفاعی ملت ایران است که امیدواریم از آن پاسداری شود.

 

وی با بیان اینکه اطلاعات دشمنان از محل نگهداری موشک‌های ما واقعی نیست، تصریح کرد: آنها شاید محل‌های اولیه نگهداری موشک‌ها را بدانند ولی محل‌های نگهداری موشک‌ها مخفی بوده و روش‌های شلیک این موشک‌ها در سراسر کشور گسترده شده است لذا دشمن با هزاران بمب نیز نمی‌تواند مانع از شلیک موشک‌های ما شود.

در سالهای اخیر با همت مسئولان نظامی و خدمات شهید طهرانی مقدم پدر صنعت موشکی ایران توان موشکی با پیشرفتهای بسیاری همراه بوده است به همین منظور در ادامه گزارشی از آخرین توانمندی‌های موشک های ساخت داخل به همراه برخی از ویژگیهای منحصر بفرد این موشکها که در نهایت باعث افزایش قدرت چانه‌زنی مذاکره کنندگان هسته‌ای در دفاع از حقوق هسته‌ای ایران در ژنو شده و تاثیر مثبت آن در شکل گیری توافقنامه ژنو به صورت کامل تهیه شده است.

موشک سجیل؛ اولین موشک دوربرد سوخت جامد

موشک سجیل نخستین موشک زمین به زمین برد بلند دو مرحله ای سوخت جامد در کشور است که توسط متخصصان سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع طراحی و ساخته شده است.

این موشک برد بلند بالستیک برد عملیاتی نزدیک به 2000 کیلومتر و از ویژگیهای منحصربفرد آن دقت بالا در اصابت به اهداف تعیین شده،زمان بسیار کوتاه آماده سازی و عملیاتی شدن سامانه پرتاب،زمان بسیار کوتاه انتقال سایت پرتاب دیسک پس از شلیک،قابلیت لانچر متحرک،قابلیت حمل موشک آماده شلیک و بهره مندی از سیستم tvcمی توان اشاره کرد.

سجیل اولین موشک دوربرد سوخت جامد ایران است که برخی کارشناسان آن را برترین موشک بالستک ایرانی می دانند که از سامانه پرتاب متحرک با قابلیت حمل موشک آماده پرتاب برخوردار است.

این موشک به دلیل استفاده از سوخت جامد به سرعت و ظرف چند دقیقه آماده پرتاب شده و پس از شلیک نیز پرتابگر آن به سرعت محل را ترک می کند که این ویژگی باعث کاهش احتمال نابودی موشک قبل از پرتاب می شود. همچنین به دلیل شتاب بسیار بالای سجیل امکان ردگیری آن برای دشمن در فازهای اولیه پرتاب بسیار کم و عملآً شانس دشمن برای انهدام سجیل در طی پرواز ناچیز است.

سجیل جزو آن دسته از موشک‌های بالستیک کشور است که با خروج از جو و طی مسیر در چنین ارتفاعی به داخل جو بازگشته و با سرعت حدود 10 تا 12 ماخ (حدود3400 تا 4080 متر بر ثانیه) به سوی هدف سرازیر می‌شود که انهدام آن از سوی سامانه‌های دفاع هوایی موجود را ناممکن می‌سازد و تاکنون در دو نمونه سجیل 1 و 2 معرفی شده است که رژه 12 موشک سجیل در مراسم هفته دفاع مقدس امسال مورد توجه بسیاری از رسانه های خارجی قرار گرفت.

موشک خلیج فارس؛مافوق صوت بالستیک علیه کشتی‌ها و ناوها

موشک بالستیک و هوشمند خلیج فارس با سرعتی مافوق صوت می‌تواند انواع ناوها و شناورهای دشمن را مورد اصابت قرار دهد.

موشک هوشمند و بالستیک "خلیج فارس " یک موشک مافوق صوت و کشتی‌زن بوده و تفاوت آن با موشک‌های قبلی این است که دیگر موشک‌ها عمدتاً با سرعتی زیر صوت و به صورت کروز عمل می‌کردند اما "خلیج فارس " با سرعتی مافوق صوت و به صورت بالستیک از سطح زمین شلیک شده و به صورت عمودی از ارتفاع بالا می‌تواند هرگونه ناو و یا شناور دشمن را مورد هدف قرار دهد.

شعاع برد عملیاتی این موشک 300 کیلومتر است که در آینده نزدیک نسل جدید آن با بردی بیشتر تولید خواهد شد.

موشک "خلیج فارس " به صورت هدایت ترکیبی عمل کرده به طوری که جستجوگر آن در فاز نهایی بر روی هدف قفل می کند و در این حالت هرگونه شناور دشمن هیچ راه گریزی از اصابت این موشک که کلاهکی با حدود 650 کیلوگرم مواد منفجره دارد، نخواهد داشت.

سوخت موشک "خلیج فارس " جامد است و این موشک توسط مرکز تحقیقاتی نیروی هوافضای سپاه طراحی و توسط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح تولید شده است.

به مناسبت میلاد قائم آل محمد (عج)

به مناسبت میلاد قائم آل محمد (عج)

۱۸

خرداد

 "بسم الله الرحمن الرحیم"

ششمین جشن بزرگ

3000 نفری آفتاب ولا یت

همراه با آتش بازی و برنامه های متنوع

 والسلام علیکم و رحمة الله...

آشنایی با پهباد RQ-11 - آمریکا

آشنایی با پهباد RQ-11 - آمریکا

پهباد RQ-11 از جمله پهپادهای شناسایی بسیار پرکاربرد آمریکایی‌ها در عراق و افغانستان است.

سادگی راه‌اندازی و همچنین قابل حمل بودن این پهباد از جمله مهمترین مزایایی است که RQ-11 را به یکی از مهمترین پهپادهای آمریکا تبدیل کرده است.

این هواپیمای بدون سرنشین ساخت شرکت «آئروویرنمنت» است. این شرکت که در کالیفرنیای آمریکا مستقر است، در زمینه ساخت ماشین‌آلات سوخت‌های نوین، خودروهای برقی و هواپیماهای بدون سرنشین تخصص دارد و از سال 1970 فعالیت خود را آغاز کرده است.

این شرکت با تأسیس شرکت جانبی «اسکای تاور» و با همکاری سازمان ناسا و دولت آمریکا روی پروژه‌های هواپیماهای بدون سرنشین کار می‌کند.

این پهپاد اولین‌بار در ارتش آمریکا مورد استفاده قرار گرفت اما عملکرد و کارایی فوق‌العاده آن موجب شد تا بسیاری از دیگر کشورها نیز این نوع پهپادها را به خدمت بگیرند.

RQ-11 اولین بار با نام FQM-151 معرفی شد و سپس در سال 2002 توسعه یافت و به فرم کنونی درآمد و از لحاظ ظاهری در کلاس پرنده‌های بزرگتر پرواز آزاد FAI (فدراسیون بین‌المللی صنایع هوایی) و F1C قرار گرفت.

این پهپاد نیاز به سکوی پرتاب نداشته و آغاز پرواز آن با پرتاب به صورت دستی است. سامانه پیشران این هواپیما از نوع Pusher (هل‌دهنده) و موتور آن الکتریکی است. در این نوع سامانه، ملخک‌ها پشت موتور قرار گرفته و هواپیما را به جلو می‌راند.

RQ-11 قادر است تا شعاع 10 کیلومتر و تا ارتفاع 150 متر از سطح محل پرتاب و 4600 متر از سطح دریا اوج بگیرد. این پهپاد می‌تواند با سرعت بین 45 تا 97 کیلومتر در ساعت پرواز کند.

RQ-11 حدود 1.9 کیلوگرم وزن دارد و قادر است 60 تا 90 دقیقه پرواز مداوم داشته باشد. شعاع پرواز این پهپاد هم تا حدود 10 کیلومتر است.

این پهپاد که از طریق پرتاب دستی پرواز خود را آغاز می‌کند، به کمک سامانه خلبان خودکاری خود، و با زوایه 45 درجه در مسیر تعیین شده، فرود می‌آید. RQ-11 قادر به جمع‌آوری اطلاعات، هدف‌یابی، اکتشاف، و پایش در روز و شب است.

طول بال‌‌های RQ-11 حدود 130 سانتی‌متر و طول خود پهپاد 109 سانتی‌متر است. موتور این پهپاد از نوع الکتریکی Aveox 27/26/7 است و متوسط سرعت آن 56 کیلومتر در ساعت است.

مدل Raven RQ-11B این پهپاد در سال 2005 برنده جایزه برنامه پرنده‌های بدون سرنشین آمریکا شده و برنامه تولید انبود آن در سال 2006 آغاز شده است. اندکی پس از آن بود که RQ-11 در نیروی هوایی و نیروی دریایی آمریکا نیز به کار گرفته شد.

تاکنون بیش از 19هزار فروند از این نوع پهپاد تولید شده و استرالیا، جمهوری چک، دانمارک، اسپانیا، ایتالیا، هلند، انگلیس و چندین کشور دیگر این نوع پهپاد را برای استفاده‌های نظامی کار گرفته‌اند. برنامه توسعه این پهپاد همچنان ادامه دارد و قرار است نوع پیشرفته‌تر آن که قابلیت اتصال به شبکه تبادل دیجیتال داده را دارد، به ارتش آمریکا و کشورهای متحدش تحویل داده شود.

کنترل این پهپاد به دو صورت کنترل از روی زمین و کنترل از پیش‌ تعیین شده و مأموریتی انجام می‌‌گیرد. در روش اول یک استگاه زمینی کنترل پهپاد را در اختیار دارد و در روش دوم مأموریت پهپاد در آن ذخیره شده و هواپیما به صورت خودکار با راهنمایی سیستم موقعیت یاب به محل‌های تعیین شده رفته و اطلاعات جمع‌آوری می‌کند.

اما آنچه که شکار چنین پهپادی را دشوار می‌کند، قابلیت فراخوان آنی آن است، به نحوی که متصدی کنترل می‌تواند با فشار تنها یک دکمه فرمان بازگشت فوری به محل پرتاب را صادر کند تا پهپاد به محلی که از آن پرتاب شده بازگردد. دوربین ارسال رنگی تصاویر و دوربین مادون قرمز دید در شب از جمله تجهیزاتی است که روی این پهپاد نصب شده است.

پایگاه آمریکایی «صنعت دفاع» نیز در مورد این پهپاد گزارش داده است که RQ-11 قادر است تصاویر گرفته شده را به صورت آنی به مرکز کنترل زمینی خود ارسال کند. این پهپاد در قالب شبکه نیز فعالیت می‌کند، که هر شبکه جمع‌آوری اطلاعات آن معمولا تشکیل شده است از 3 پهپاد و یک مرکز کنترل زمینی.

"وفا"؛ خمپاره‌ای که آمریکا بهتر از ایرانیان آنرا می‌شناسد

یک سامانه مهم نبرد نامتقارن

خمپاره را می توان به گونه ای توپخانه جیبی و همراه فرمانده واحد های پیاده نظام در خط مقدم به شمار آورد. از سالهای بسیار دور به این سو اکثر واحد های غیر پیاده تلاش خود را برای پشتیبانی از این واحد در میدان نبرد به عمل می آورند. علت این پشتیبانی این است که اولا پیاده نظام مهمترین و در عین حال ستون فقرات نیروی زمینی هر ارتشی را تشکیل می دهد و در همین حال در برابر حملات دشمن چه به شکل هوایی، توپخانه ای و یا چه زرهی آسیب پذیر است.

در ارتش های جهان معمولا از توپهای 105 میلی متری به صورت سازمانی برای پشتیبانی واحدهای پیاده استفاده می شود. در این میان برای مواقع اضطراری و زمانی که به هر دلیل واحد های پیاده به پشتیبانی توپخانه دسترسی ندارند از " خمپاره " برای ایجاد آتش پشتیبانی برای واحد های پیاده استفاده می شود.

توپ آمریکایی 105 میلی متری M2

در یک نگاه کلی خمپاره یک وسیله ساده و کارآمد است که از یک لوله فلزی تشکیل شده است که در انتهای آن یک سامانه فعال کننده به شکل سوزنی وجود دارد. زمانی که خدمه خمپاره گلوله را به درون لوله پرتاب می کنند این مکانیزم در انتهای لوله به پشت گلوله ضربه زده و آن را فعال می کند. واحدهای پیاده نظام به صورت معمول از خمپاره هایی با کالیبر 60، 81، 82 و 120 میلی متری استفاده می کنند که بردهای مختلفی را تا حدود 6 و یا 7 کیلومتر را پوشش می دهند.

در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران نیز انواع این خمپاره در سازمان رزم نیروهای ایرانی وجود دارد. اولین گام مهم ایران برای ارتقاء واحد های خمپاره ای خود در سال 1389 برداشته شد که در طی آن سامانه خمپاره انداز " رزم " با کالیبر 120 میلی متر و بردی در حدود 16 کیلومتر رونمایی شد. در سامانه " رزم " با کمک سیستم های پشران کمکی که در انتهای گلوله نصب شده است برد سیستم به 16 کیلومتر رسیده است. این سامانه از آن تاریخ به این سو به نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران تحویل شده است.

سامانه خمپاره انداز رزم با برد 16 کیلومتر

بقیه در ادامه مطلب . . .

نه شرقی نه غربی؛ فقط «رعد ایرانی»

اعلام وجود سامانه پدافند هوایی رعد و بخشی از مشخصات عملکردی آن توسط فرمانده کل سپاه و سپس حضور آن در رژه نیروهای مسلح در 31 شهریور ماه سال جاری بار دیگر نامشخص بودن عمق توان پدافند هوایی ایران را اثبات کرد.

یکی از پرکاربردترین سامانه های دفاع هوایی در دنیا، سامانه های میانبرد و ارتفاع متوسط هستند. این گستردگی استفاده به دلایل مختلفی پدید آمده از جمله بیشتر بودن تعداد تهدیدات عمل کننده در این لایه و ایجاد بازدارندگی جغرافیایی مناسب و مقرون به صرفه با توجه به برد موشک های مورد استفاده.

در بین این سامانه ها انواع متحرک آنها از اهمیت بالاتری برخوردار هستند زیرا استقرار در یک منطقه و برچیدن و جابجایی آنها بسیار سریع انجام شده و ضمن برقراری حفاظت بهتر از خود سامانه با جابجا کردن آتشبار، امکان پوشش مناطق مختلف در صورت نیاز با این عمل فراهم می شود.

در کشورمان ایران سامانه های میانبرد پدافند هوایی موشکی «هاوک» و «استاندارد» پیش از انقلاب و سامانه های «اچ-کیو-2/صیاد-1»، «سام-6» و «مرصاد» و پس از انقلاب به خدمت گرفته شده که در جدول زیر مشخصات کلی آنها آورده شده است.

بجز صیاد-1 و مرصاد بقیه سامانه ها ساخت خارج هستند. صیاد-1 در واقع نوع بومی و به روز شده موشک سامانه اچ-کیو-2 است که با رادارهای بهسازی شده همین سامانه هماهنگ شده و مرصاد نیز نوع بومی شده و بسیار پیشرفته از سامانه هاوک است.

از نظر تعداد آتشبار موجود در کشور طبق اطلاعات منتشر شده در منابع خارجی، هاوک در کنار نسخه ایرانی آن، ستون فقرات پدافند هوایی میانبرد ایران را تشکیل داده است. در بین سامانه های نام برده شده، تنها سام-6 که پس از جنگ تحمیلی 8 ساله خریداری شد متحرک بوده و بقیه سامانه ها ثابت هستند. لازم به ذکر است سامانه استاندارد، روی شناورهای نیروی دریایی ارتش استفاده می شود و تاکنون دست کم دو برنامه بهسازی را پشت سر گذاشته است.

اجرای تعمیرات لازم در شرایط جنگ و تحریم و بهسازی های کامل روی اجزای مختلف سامانه های دفاع هوایی موشکی، پشتوانه ای برای ساخت کامل یک سامانه بود که مرصاد نمونه بارز آن است. این سامانه که توسط متخصصان دفاعی کشورمان در ارتش و وزارت دفاع ساخته شده با وجود همه قابلیت های بالایی که دارد اما از نوع ثابت است و برای ایجاد یک دفاع مستحکم و بقاپذیر در صحنه عملیات و نزدیک به خطوط مقدم و یا جابجایی سریع برای غافلگیر کردن دشمن نیاز به متحرک شدن تمام اجزای سامانه دارد.

از طرفی سامانه سام-6 نیز برد بالایی نداشته و 24.5 کیلومتر برد و 14 هزار متر سقف ارتفاع، فضای زیادی برای اجرای طیفی از عملیات های دشمن ایجاد می کند از این رو جای یک سامانه میانبرد و ارتفاع متوسط به بالا که تمام متحرک باشد در میان حلقه های دفاع هوایی کشور خالی بود.

رعد وارد می شود

به گزارش مشرق، جدیدترین سامانه دفاع هوایی موشکی معرفی شده در کشور با نام «رعد» که در نشست خبری فرمانده کل سپاه برای اولین بار از آن سخن گفته شد آمده است تا حلقه مفقوده میانبردهای ایران را پر کند و بنا بر مطالب منتشر شده، دارای مشخصاتی برتر نسبت به سامانه بوک روسیه است. برد این سامانه 50 کیلومتر و سقف پرواز آن توسط فرمانده کل سپاه 25 تا 27 کیلومتر و توسط فرمانده نیروی هوافضای سپاه 75هزار پا(معادل 22.8 کیلومتر) عنوان شده.

پرتابگر موشک در سامانه رعد با موشک طائر-2

با این مشخصات به نظر می رسد رعد برتری محسوسی بر بیشتر سامانه های همرده موجود در کشور داشته باشد. در واقع در بحث برد با در نظر گرفتن اطلاعات جدول فوق، این برتری با 11 تا 47 درصد افزایش نسبت به سامانه های موجود کاملاً مشخص بوده و در زمینه سقف ارتفاع هدف قابل درگیری هم تنها سامانه قابل رقابت با آن صیاد-1 است که باید منتظر اعلام مجدد مشخصات رعد بود تا هم در این مورد و هم در زمینه کمینه ارتفاع هدف قابل درگیری، سرعت موشک، جرم سرجنگی و مشخصات مهم دیگر نیز مقایسه نهایی صورت گیرد.

بقیه در ادامه مطلب . . .

سومین سازنده پهپادهای مجهز به موشک در دنیا

ایران با «شاهد129» سومین سازنده پهپادهای مجهز به موشک در دنیا شد 

بازدید فرمانده معظم کل‌ قوا از نمایشگاه دستاوردهای نیروی هوافضای سپاه، فرصتی بود تا با نسل جدید هواپیمای بدون سرنشین شاهد 129 آشنا شویم. پهپادی که تجهیزات الکترونیکی و موشک های نصب شده روی آن، ایران را به بالاترین رتبه های ساخت پهپاد رزمی در دنیا رسانده است.

  سابقه فعالیت‎های جدی برای طراحی و ساخت پهپاد (پرنده هدایت پذیر از دور) رزمی در دنیا به حدود دو دهه پیش باز می‎گردد و این سامانه‎ها طی یک دهه گذشته به جزئی از عملیات‎های تهاجمی ارتش و سازمان‎های جاسوسی این کشور تبدیل شده‎اند.

محدودیت‎های یک پهپاد از لحاظ حجم و وزن حسگرها و جنگ‎افزارهای قابل حمل منجر به برآورده شدن درصدی از نیازمندی‎های یک عملیات رزمی خواهد شد. اما این کمتر بودن کارایی به نوبه خود با توجه به مزایایی همچون در دسترس بودن تعداد زیاد پهپادها، توان رسیدن به مداومت پروازی بالاتر نسبت به جنگنده‎های سرنشین‎دار -حتی در صورت اجرای یک تا دو مرحله سوخت‎گیری هوایی توسط جنگنده- کمتر بودن احتمال شناسایی پهپاد توسط دشمن، ناچیز بودن هزینه هر ساعت پرواز پهپاد در مقایسه با جنگنده‎های در تحریم و خسارت بسیار کمتر در صورت بروز سانحه یا ساقط شدن پهپاد توسط دشمن -به جای جنگنده- جبران شده و حتی مزیت‎های حاشیه‎ای یا محسوس -بسته به توان پهپاد مورد استفاده- ایجاد می‎نماید.

در کشورمان ایران از میانه‎های جنگ 8 ساله تحمیل شده از سوی عراق یعنی سال 1364 هواپیماهای بدون سرنشین برای ایفای نقش شناسایی راهکنشی (تاکتیکی) پا به عرصه حیات گذاشتند و دیری نپائید اولین نمونه آنها یعنی «مهاجر» به چند پرتابگر برای شلیک راکت RPG مجهز شده و در واقع اولین تجربه استفاده از پهپاد در نقش رزمی در همان دوران ثبت شد.

با پایان جنگ هر چند عمده تلاش متخصصان کشور در دهه 1370 بر روی تأمین پهپادهای شناسایی متناسب با نیازهای نیروهای مسلح با بیشترین درصد بومی‎سازی در ساخت اجزاء مختلف و زیرسامانه‎ها بود اما تلاش‎هایی نیز برای پوشش‎دهی مأموریت‎های محدود رزمی توسط این هواپیماها انجام می‎شد از جمله تجهیز پهپاد «مهاجر-2» به دو پرتابگر 6 فروندی راکت‎های RPG –که قاعدتاً با دوربین موجود روی پهپاد و توان ارسال همزمان تصویر، قابل هدفگیری بوده است- و ساخت پهپاد انتحاری «طوفان/چمران2».
 

پهپاد مهاجر-2 در حال حمل راکت‎های RPG

اما با تثبیت توانمندی کشور در عرصه پهپادهای شناسایی که به ساخت چند صد فروند از گونه‎های مختلف منجر شد، در دهه 1380 ضمن صادرات پهپادهای ایران به کشورهای هم‎پیمان و بعدها کشورهای دوست، حرکت قابل توجهی به سمت مطالعه، طراحی و ساخت پهپادهای رزمی گوناگون متناسب با نیازهای نیروهای مختلف آغاز شد.

مهم‎ترین تلاش کشور برای طراحی و ساخت پهپاد تهاجمی را می‎توان هواپیمای بدون سرنشین موتور جت «کرار» دانست که در تابستان 1389 اولین نمونه آن رونمایی شد. این پهپاد می‎تواند به بیشینه برد 1000 کیلومتر و بیشینه سرعت 900 کیلومتر بر ساعت رسیده و علاوه بر نمونه رزمی، گونه‎ای هم برای اجرای مأموریت «هدف هوایی سریع» از آن ساخته شده است. این پهپاد قابلیت حمل بمب‎های نقطه‎زن و موشک کروز کوتاه برد ضد کشتی را دارد.
 

پهپاد کرار دارای موتور جت

در سال 1389 دو نمونه پهپاد توسط نیروی هوایی ارتش (نهاجا) معرفی شد که توانایی اجرای عملیات رزمی از نوع بمباران هوایی برای یکی از آنها تصریح شده بود. این پهپاد با نام «سفره ماهی» تا زمان رونمایی نمونه ایرانی پهپاد RQ-170 متفاوت‎ترین طراحی ظاهری را در میان پهپادهای ایرانی داشت. به نظر می‎رسد هدف اصلی از آن برنامه، ساخت یک پهپاد رزمی نیمه سنگین باشد.

با توجه به مصاحبه‎های فرماندهان سپاه در مورد پرواز نمونه ایرانی RQ-170 در آینده نزدیک و سال جاری و ذکر توانمندی بالقوه نمونه آمریکایی در حمل دو فروند بمب در داخل بدنه، می‎توان از نمونه ایرانی برای ایجاد بستر یک بمب‎افکن پنهان‎کار نیز استفاده کرد. همانطور که در جریان بازدید اخیر رهبری از دستاوردهای نیروی هوافضای سپاه این مطلب به اطلاع معظم له رسید.

اما به واقع سال 1392 را باید سال شکوفایی طرح‎های پهپادهای رزمی ایرانی دانست زیرا 3 نمونه از این وسائل پروازی که قابلیت اجرای عملیات رزمی را دارند تا کنون معرفی شده است. این در حالی است که بسیاری از کشورهای دنیا حتی روسیه با تمام سابقه درازمدت خود در صنعت هوافضا، در زمینه پهپادها به طور محسوسی نیازمند کشورهای دیگر هستند. در حوزه پهپادهای رزمی عملاً آمریکا تنها سازنده محسوب می‎شود و کشورهای دیگر طرح‎های میان مدت برای رسیدن به چنین پهپادهایی دارند.

پهپاد «سریر» که توسط قرارگاه پدافند هوایی خاتم النبیاء ارتش توسعه یافته و قابلیت اجرای عملیات هوا به هوا را دارد، پهپاد «حماسه» که در وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ساخته شده و از همه مهم‎تر و جذاب‎تر، پهپاد «شاهد129» که محصولی از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است در سال 1392 معرفی شده‎اند.

پیش از این کشورمان ایران در مقاطع مختلف بارها تیتر اول رسانه‎های دنیا را با خبرهای پهپادی خود تصاحب نموده بود. تصویربرداری طولانی مدت و چندباره از شناورهای رزمی کشورهای مختلف در خلیج فارس از جمله ناوهای هواپیمابر آمریکایی -و حتی عبور از روی آنها- و سالم برگشتن به مبدأ، پرواز طولانی مدت پهپاد ایرانی -ساخته شده با فناوری‎های سال 1381- در اختیار حزب الله در کنار صهیونیست‎ها و سپس نفوذ به عمق خاک سرزمین‎های اشغالی و از همه مهم‎تر به غنیمت گرفتن پهپاد اسرارآمیز آر-کیو-170 و چندین پهپاد دیگر آمریکایی و تولید نمونه‎های مشابه برخی از آنها از جمله اخبار فوق هستند.

بقیه در ادامه مطلب . . .